گفت:امروز بینی وفردا و پس فردا

آن روزش بکشتند و دیگر روز بسوختند و سوم روزش به باد بردادند یعنی عشق این است

آنکه می گوید دوستت می دارم خنیاگر غمگینی است

که آوازش را از دست داده است

ای کاش عشق را زبان سخن بود

هزار کاکلی شاد در چشمان توست. هزار قناری خاموش در گلوی من

عشق را ای کاش زبان سخن بود.

آنکه می گوید دوستت می دارم دل اندهگین شبی است که مهتاب اش را می جوید

ای کاش عشق را زبان سخن بود

هزار آفتاب خندان در خرام توست. هزار ستاره گریان در تمنای من

عشق را ای کاش زبان سخن بود.